ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–อีสาน} น. ต้นหยี. {ดู หยี ๒}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• นางนวล - น. ชื่อนกขนาดกลาง วงศ์ย่อย Larinae ในวงศ์ Laridae มี ๒ กลุ่ม คือ นางนวลใหญ่ มีปลายปากเป็นปากขอเล็กน้อย ตัวใหญ่ แข็งแรง ส่วนใหญ่สีขาวเทาปีกกว้าง ปลายหางมน กินปลาและสัตว์น้ำโดยโฉบกินตามผิวนํ้าหรือรวมฝูงกันจับขณะว่ายนํ้า ในประเทศไทยพบประมาณ ๒๐ ชนิด เช่น นางนวลธรรมดา {Larus brunnicephalus Jerdon} นางนวลขอบปีกขาว {L.ridibundus Linn.}, และนางนวลแกลบ ตัวเล็กกว่านางนวลใหญ่ ปลายปากแหลม ปลายหางเว้าตื้น เว้าลึกหรือเป็นแฉก กินปลาและสัตว์นํ้าขนาดเล็กโดยดำลงไปจับเหยื่อหรือโฉบกินตามผิวนํ้า มักไม่ว่ายนํ้าเหมือนนางนวลใหญ่ มีหลายชนิด เช่น นางนวลแกลบเล็ก [Sterna albifrons {Pallas}] นางนวลแกลบเคราขาว [Chlidonias hybrida {Pallas}] นางนวลแกลบปากหนา [Gelochelidon nilotica {Gmelin}].

• นางนูน - ดู อีนูน.

• นางรม ๑ - น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่หลายชนิดในวงศ์ Ostreidae รูปเปลือกค่อนข้างกลม ยาวรี หรือบิดเบี้ยวตามพื้นที่ที่ติดอยู่ ส่วนใหญ่มีสีเทา เปลือกล่างเป็นแอ่งคล้ายรูปถ้วยยึดติดกับวัสดุที่ใช้เป็นอาหาร เช่น ชนิดSaccostrea forskali {Gmelin}, อีรม ก็เรียก.

• นางรม ๒ - น. ชื่อเห็ดชนิด Pleurotus ostreatus {Fr.} Quél. ในวงศ์ Polyporaceae ขึ้นเป็นกลุ่มบนขอนไม้ โคนก้านดอกติดกัน มีหลายพันธุ์ ดอกเห็ดสีขาวหรือขาวอมเทา เนื้อนุ่ม กินได้, ชื่อที่ถูกต้องคือ เห็ดหอยนางรม.

• นางรมใหญ่ - ดู ตะโกรม.