กลับ
คำว่า
กระตูบ
ความหมาย
{ถิ่น–พายัพ, อุดร} น. กระท่อม, กระต๊อบ, ตูบ ก็เรียก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระถด
- ก. ขยับออกไปเล็กน้อย, ถด ก็ว่า.
กระถอบ
- น. แผ่นทองคำฉลุลายเป็นกิ่งต้นเครือวัลย์กระหนก สำหรับเสียบห้อยที่ชายพกลงมาในระหว่างช่องหน้าขาทั้ง ๒ สามัญเรียกว่า ช่อทับชาย เช่น ที่ประดับเทวรูปทรงเครื่องทั่วไป เรียกกันว่า สุวรรณกระถอบ หรือ สุวรรณกัญจน์ถอบ.
กระถั่ว
- น. นกอีเพา. {พจน. ๒๔๙๓}.
กระถาง
- น. ภาชนะปากกว้าง มีรูปต่าง ๆ สำหรับปลูกต้นไม้ หรือใส่ของอื่น ๆ เช่น กระถางต้นไม้ กระถางธูป. กระถางธูป น. กระถางที่บรรจุทรายหรือข้าวสารสำหรับปักธูป .
กระถิก, กระถึก
- น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในวงศ์ Sciuridae เป็นกระรอกขนาดเล็ก ขนสีนํ้าตาลมีแถบสีน้ำตาลเข้ม ๓ แถบพาดตามยาวลำตัว สลับกับแถบสีน้ำตาลจาง ๆ ๔ แถบ ตั้งแต่สันหลังลงไปถึงข้างลำตัว อาศัยอยู่ตามต้นไม้สูง ๆ กินแมลงและผลไม้ ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ กระถิกขนปลายหูยาว [Tamiops rodolphei {Milne-Edwards}] และ กระถิกขนปลายหูสั้น [T. mxcclellandi {Horsfield}], กระเล็น ก็เรียก.