[-หก, -หะกะ-] ว. ผู้ใช้วาจาหยาบ เช่น ผู้เป็นยาจกทลิทเชษฐชาติเชื้อนิคาหกพราหมณ์ {ม. ร่ายยาว ชูชก}. {ป. นิคฺคาหก ว่า ผู้ข่มขู่}.