กลับ
คำว่า
กระทวย
ความหมาย
น. ทวย, คันทวย, เช่น กระทวยธวัชกลงวงคชินทรจ้วงจับลม {เพชรมงกุฎ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระทอก
- ก. กระแทกขึ้นกระแทกลง, กำแน่นแล้วรูดขึ้นรูดลง, ทำให้ทะลัก เช่น กระทอกเลือดกระแทกล้มกระดิกดิ้น {ขุนช้างขุนแผน}. {เทียบ ม. กระตอก ว่า ตอก}.
กระท้อน ๑
- น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Sandoricum koetjape {Burm. f.} Merr. ในวงศ์ Meliaceae ผลค่อนข้างกลม เปลือกนุ่ม สีเหลือง เนื้อกินได้, สะท้อน ก็เรียก, พายัพเรียก มะต้อง หรือ มะตื๋น.
กระท้อน ๒
- ก. กระเด็นกลับ, กระดอนขึ้น.
กระท่อนกระแท่น
- ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ครบถ้วน.
กระท่อม ๑
- น. เรือนเล็ก ๆ ทำพออยู่ได้, กระต๊อบ ก็เรียก. {เทียบ ข. ขฺทม}.