ความหมาย

• 
  

  {โบ} ก. บ่ง, ชี้, ระบุ, เช่น แถลงปางแสดงดิพรเกื้อบุญบง บาปนา {ยวนพ่าย}. บงการ ก. ระบุชี้ให้ดำเนินการตาม, ควบคุมดูแลสั่งการเฉียบขาด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บ๊งเบ๊ง - {ปาก} ว. ทำเสียงเอะอะจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์, ทำเสียงเอะอะด้วยความโกรธ.

• บงก-, บงก์ - {แบบ} น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. {ป., ส. ปงฺก}. บงกช [บงกด] น. บัว. {ป., ส. ปงฺกช}. บงกชกร [-กดชะกอน] {กลอน} น. มือมีรูปอย่างดอกบัวตูม, กระพุ่มมือ, มือ เช่น กระพุ่มบงกชกร {เพชรมงกุฎ}.

• บงกช - ดู บงก-, บงก์.

• บงกชกร - ดู บงก-, บงก์.

• บงสุ-, บงสุ์ - {แบบ} น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. {ป. ปํสุ: ส. ปำสุ}. บงสุกุล น. เรียกผ้าที่พระภิกษุชักออกจากศพ ว่า ผ้าบงสุกุล, โดยปรกติใช้ว่า บังสุกุล. {ดู บังสุกุล}. {ป. ปํสุกูลว่า ฝั่งแห่งฝุ่น, กองฝุ่น, คลุกฝุ่น}. บงสุกูลิก น. ผู้ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นวัตร, เป็นชื่อธุดงค์ประการหนึ่งของภิกษุผู้ใช้ผ้าเฉพาะที่เก็บได้จากกองฝุ่นกองหยากเยื่อมาทำเป็นเครื่องนุ่งห่ม คือ ไม่ใช้ผ้าที่ชาวบ้านถวาย. {ป. ปํสุกูลิก}.