[บด, บดทะ-] น. ข้อความเรื่องหนึ่ง ๆ หรือตอนหนึ่ง ๆ เช่น บทที่ ๑ บทที่ ๒: กำหนดคำประพันธ์ที่ลงความตอนหนึ่ง ๆ เช่น โคลง ๔ สุภาพ ๔ บาท เป็น ๑ บท: คำที่ตัวละครพูด เช่นบอกบท: คำประพันธ์ที่เขียนขึ้นสำหรับเล่นละคร มีทั้งบทร้องและบทเจรจา เช่น บอกบท เขียนบท: คราว, ตอน, ในคำเช่น บทจะทำก็ทำกันใหญ่ บทจะไปก็ไปเฉย ๆ บทจะตายก็ตายง่ายเหลือเกิน. {ป. ปท}. บทกลอน น. คำประพันธ์ที่เป็นบทร้อยกรอง. บทกวีนิพนธ์ น. บทร้อยกรองที่กวีแต่ง เช่น มหาชาติคำหลวง ลิลิตตะเลงพ่าย สามัคคีเภทคำฉันท์, เดิมใช้หมายถึงร้อยแก้วที่แต่งดีด้วย เช่น สามก๊ก ราชาธิราช. บทกำหนดโทษ {กฎ} น. บทบัญญัติของกฎหมายที่กำหนดโทษทางอาญาหรือทางปกครอง สำหรับผู้กระทำความผิดกฎหมาย. บทความ น. ข้อเขียนซึ่งเป็นรายงานหรือการแสดงความคิดเห็นมักตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ วารสาร สารานุกรม เป็นต้น. บทคัดย่อ น. ข้อความที่ย่อแต่ใจความสำคัญของบทความหรืองานวิจัยเป็นต้น. {อ. abstract}. บทเจรจา น. คำที่ตัวละครพูดเป็นร้อยกรองหรือถ้อยคำธรรมดา. บทเฉพาะกาล {กฎ} น. บทบัญญัติของกฎหมายที่บัญญัติเกี่ยวกับผลกระทบของการใช้บังคับกฎหมายใหม่ที่มีต่อกรณีที่เกิดขึ้นก่อนกฎหมายใหม่ใช้บังคับ หรือวิธีดำเนินการกับกรณีข้อเท็จจริงหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหรือในวันใช้บังคับกฎหมายใหม่ หรือที่เกิดขึ้นในระยะเวลาที่กำหนดภายหลังจากที่กฎหมายใหม่ใช้บังคับแล้ว. บทดอกสร้อย น. ชื่อกลอนแบบหนึ่ง บทหนึ่งมี ๔ คำกลอน วรรคที่ ๑ มี ๔ คำ มี เอ๋ย เป็นคำที่ ๒ และจบบทด้วยคำว่า เอย เช่น แมวเอ๋ยแมวเหมียว...คอยดูอย่างไว้ใส่ใจเอย, ดอกสร้อย ก็ว่า. บทนำ น. ข้อเขียนเบื้องต้นที่นำเข้าสู่เนื้อหา. บทบรรณาธิการ น. ข้อเขียนที่บรรณาธิการหรือนักเขียนชั้นนำเขียนเพื่อแสดงความคิดเห็นอันเป็นจุดยืนของหนังสือนั้น ๆ. บทบัญญัติ {กฎ} น. ข้อความของกฎหมายที่กำหนดไว้เป็นลายลักษณ์อักษร. บทบาท[บดบาด] น. การทำท่าตามบท, การรำตามบท, โดยปริยายหมายความว่า การทำตามหน้าที่ที่กำหนดไว้ เช่น บทบาทของพ่อแม่ บทบาทของครู. บทบาทมาก {ปาก} ว. มีท่าทางมาก, ยืดยาดเพราะพิธีรีตองมาก, เช่น กว่าจะออกจากบ้านได้บทบาทมากเหลือเกิน. บทบูรณ์ [บดทะ-] น. พยางค์ที่ทำให้บทประพันธ์ครบคำตามฉันทลักษณ์ ไม่สู้มีความหมาย เช่น แต่งอเนกนุประการ คำ "นุ" เป็นบทบูรณ์, บาทบูรณ์ก็เรียก. {ป., ส. ปทปูรณ}. บทประพันธ์ น. เรื่องที่แต่งขึ้นเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรอง. บทพากย์ น. คำกล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อเวลาแสดงโขนหรือหนังใหญ่เป็นต้น. บทเพลง น. บทประพันธ์สำหรับขับร้องหรือบรรเลง มักมีรูปแบบชัดเจน. บทร้อง น. คำประพันธ์สำหรับขับร้อง, คำร้อง หรือ เนื้อร้อง ก็ว่า.บทเรียน น. คำสอนที่กำหนดให้เรียน, ข้อที่เป็นคติเตือนใจ เช่น บทเรียนในชีวิต. บทลงโทษ น. ข้อบัญญัติโทษทางอาญา. บทสนทนา น. คำพูดที่โต้ตอบกันในการเรียนภาษา. บทสังขยา น. ชื่อโคลงแบบโบราณ. บทอัศจรรย์ น. บทร้อยกรองตามธรรมเนียมนิยมในวรรณคดี พรรณนาเพศสัมพันธ์ของชายหญิง มักกล่าวให้เป็นที่เข้าใจโดยใช้โวหารเป็นสัญลักษณ์หรืออุปมาอุปไมยเป็นต้น.