กลับ
คำว่า
กระท่อนกระแท่น
ความหมาย
ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ครบถ้วน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระท่อม ๑
- น. เรือนเล็ก ๆ ทำพออยู่ได้, กระต๊อบ ก็เรียก. {เทียบ ข. ขฺทม}.
กระท่อม ๒
- น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Mitragyna speciosa {Korth.} Havil. ในวงศ์ Rubiaceae ชอบขึ้นริมนํ้าทั่วไป ใบเดี่ยว ออกตรงข้ามกัน ยอดใบอ่อน และก้านใบสีแดงเรื่อ ๆ ช่อดอกกลมสีเหลือง ออกเดี่ยว ๆ ตามง่ามใบ ใบมีรสขม กินแล้วเมา เป็นยาเสพติด, อีถ่าง ก็เรียก. กระท่อมขี้หมู น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลาง ๒ ชนิดในสกุล Mitragyna วงศ์ Rubiaceae ใบเดี่ยว ออกตรงข้ามกัน ชนิด M. diversifolia {Wall. ex G. Don} Havil. ใบยาวรีเล็ก, กระทุ่มนา หรือ ตุ้มแซะ ก็เรียก: ชนิด M. rotundifolia {Roxb.} Kuntze ใบกลม โคนใบเว้า ขนาดใหญ่กว่าชนิดแรก,กระทุ่มขี้หมู กระทุ่มหมู หรือ ตุ้มกว้าว ก็เรียก.
กระท่อมเลือด
- ดู สบู่เลือด {๑}.
กระท้อมกระแท้ม
- ว. เล็ก ๆ น้อย ๆ, ไม่ใหญ่โต, เช่น หากินกระท้อมกระแท้มไปวันหนึ่ง ๆ.
กระทะ ๑
- น. ภาชนะสำหรับใช้ผัดหรือทอดเป็นต้น มีรูปร่างต่าง ๆ ตามปรกติมีก้นลึก ปากผาย ต่อมาอนุโลมเรียกภาชนะที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้นแม้มีก้นตื้นหรือแบน ทั้งชนิดที่มีขอบและไม่มีขอบว่ากระทะ เช่น กระทะขนมเบื้อง กระทะโรตี. กระทะทอง น. กระทะกลมก้นลึกมีหู ๒ ข้าง ทำด้วยทองเหลือง มักใช้ทำของหวานประเภทเชื่อม เช่นกล้วยเชื่อม ฝอยทอง หรือใช้ทำของคาวเช่นขาหมูพะโล้. กระทะทองแดง น. หม้อหรือกระทะโลหะเป็นที่ทรมานสัตว์ที่ตกนรกขุมโลหกุมภี. กระทะใบบัว น. กระทะขนาดใหญ่.