น. ภาชนะสำหรับใช้ผัดหรือทอดเป็นต้น มีรูปร่างต่าง ๆ ตามปรกติมีก้นลึก ปากผาย ต่อมาอนุโลมเรียกภาชนะที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้นแม้มีก้นตื้นหรือแบน ทั้งชนิดที่มีขอบและไม่มีขอบว่ากระทะ เช่น กระทะขนมเบื้อง กระทะโรตี. กระทะทอง น. กระทะกลมก้นลึกมีหู ๒ ข้าง ทำด้วยทองเหลือง มักใช้ทำของหวานประเภทเชื่อม เช่นกล้วยเชื่อม ฝอยทอง หรือใช้ทำของคาวเช่นขาหมูพะโล้. กระทะทองแดง น. หม้อหรือกระทะโลหะเป็นที่ทรมานสัตว์ที่ตกนรกขุมโลหกุมภี. กระทะใบบัว น. กระทะขนาดใหญ่.