ก. ตี, กระแทก, เช่น เสียงโครมครื้นคลื่นกระทั่งฝั่งชลา {นิ. เพชร), อนึ่งเรือหน้าบอกให้เรือหลังราไว้ และเรือหลังมิได้ราอยู่ภายไปกระทั่งเรือหน้าแตกล่มก็ดี {สามดวง}: ทำให้มีเสียงด้วยการเป่าหรือตีเครื่องดนตรีบางชนิด เช่น กระทั่งแตร ว่า เป่าแตรกระทั่งมโหระทึก ว่า ตีมโหระทึก: ให้เสียงสัญญาณ เช่น ตามช่องฉากบังกระทั่งไอ {คาวี), ถ้าใช้เข้าคู่กับคำกระทบ เป็น กระทบกระทั่ง หมายถึง แตะต้อง, ทำให้กระเทือนถึง, ทำให้กระเทือนใจ: คำใช้ในบทร้องของเด็กในความว่า พายเรืออกแอ่น กระทั่งต้นกุ่ม.