กลับ
คำว่า
บริพาร
ความหมาย
[บอริพาน] น. ผู้แวดล้อม, ผู้รับใช้หรือผู้ห้อมล้อมติดตาม. {ป., ส. ปริวาร}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บริภัณฑ์ ๑
- [บอริพัน] น. วง, สิ่งแวดล้อม: เรียกภูเขาที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุเป็นชั้น ๆ รวม ๗ ชั้น ว่า เขาสัตบริภัณฑ์. {ป. ปริภณฺฑ}. {ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์}.
บริภัณฑ์ ๒
- [บอริพัน] น. ของใช้, เครื่องใช้, เครื่องเรือน. {ป. ปริภณฺฑ}.
บริภาษ
- [บอริพาด] ก. กล่าวติเตียน, กล่าวโทษ, ด่าว่า. {ส. ปริภาษ: ป. ปริภาส}.
บริมาส
- [บอริมาด] น. พระจันทร์เต็มดวง. {ปทา. ๒๔๗๐}.
บริยาย
- [บอริยาย] ก. บรรยาย, สอน, แสดง, เล่าเรื่อง.