ก. พูดให้รู้, เล่าให้ฟัง, เช่น บอกกันต่อ ๆ มาบอกอาการให้หมอฟัง: บ่งให้รู้ เช่น สัญญาณบอกเหตุร้าย อีกาบอกข่าว: แนะนำ เช่น บอกให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้, สอน เช่น อย่าบอกหนังสือสังฆราช: รายงาน เช่น ใบบอก. บอกกล่าว ก. ร้องบอกให้ผู้อื่นเป็นพยานรับรู้ไว้. บอกแขก ก. บอกเพื่อนบ้านให้มาช่วยกันทำงาน เช่น บอกแขกเกี่ยวข้าว. บอกคำบอก ก.บอกหรืออ่านหนังสือให้เขียนตาม. บอกบท ก. อ่านข้อความในบทโขนละครให้คนร้องร้องตามที่บอก, อ่านข้อความในบทละครให้ผู้เล่นพูดหรือร้องตามที่บอก: บอกหรือสั่งให้ทำสิ่งใด ๆ ตามที่ผู้บอกตามความต้องการ. บอกบัญชี {โบ} ก. บอกศาลา. บอกบุญ ก. บอกชักชวนให้ทำบุญเช่นในการสร้างโบสถ์ทอดกฐิน. บอกใบ้ ก. แนะด้วยอุบาย, บอกเป็นเลศนัย.บอกปัด ก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้. บอกเปิด {โบ} ก. บอกปัด. บอกยี่ห้อ {ปาก} ก. แสดงกิริยาท่าทีหรือคำพูดให้รู้ว่ามีลักษณะนิสัยใจคอหรือชาติตระกูลเป็นอย่างไรเป็นต้น. บอกเล่าเก้าสิบ {สำ} ก. บอกกล่าวให้รู้. บอกวัตร {โบ} ก. บอกข้อปฏิบัติที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนา เมื่อทำวัตรเย็นเสร็จแล้ว. บอกศาลา ก. ประกาศไม่รับผิดชอบหรือตัดขาดไม่ให้ความอุปการะเลี้ยงดูอีกต่อไป. บอกหนทาง ก. เตือนสติให้ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัยในขณะใกล้จะตาย. บอกหนังสือสังฆราช {สำ} ก. สอนสิ่งที่เขารู้ดีอยู่แล้ว, สอนหนังสือสังฆราช ก็ว่า.