ความหมาย

• 
  

  ว. มีสีหน้าและแววตาใสซื่อบริสุทธิ์อย่างเด็กไร้เดียงสาแลดูน่ารัก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บ้องตะลา - น. ชื่องูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า. {พจน.๒๔๙๓}.

• บ้องตันแทงเสือ - ดู กระตั้วแทงเสือ.

• บองหลา - ดู จงอาง.

• บอด - ว. มืด, ไม่เห็น, {ใช้แก่ตา}: สกปรก เช่น หัวเทียนบอด: ไม่มีแวว เป็นวงทึบไม่โปร่ง {ใช้แก่หัวตัวหนังสือ} เช่น เขียนหนังสือหัวบอด: เรียกนมที่หัวบุ๋มเข้าไป ว่า นมตาบอด หรือ นมบอด. บอดสี น. เรียกตาที่มองเห็นสีผิดไปจากสีที่เป็นจริง เนื่องจากประสาทตาที่รับรู้สี พิการหรือเจริญไม่เต็มที่ ว่า ตาบอดสี.

• บอน - น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในวงศ์ Araceae เช่น ชนิด Colocasia esculenta {L.} Schott ขึ้นตามชายนํ้าหรือที่ลุ่มนํ้าขัง ยางคัน ก้านใบทำให้สุกแล้วกินได้ และอีกหลายชนิดในสกุลCaladium ใบมีสีและลายต่าง ๆ ปลูกเป็นไม้ประดับ เช่น บอนสี [C. bicolor {Aiton} Vent.] บอนพระยาเศวต [C. humboltii {Raf.} Schott]. ว. อาการที่ปากหรือมืออยู่ไม่สุข เรียกว่า ปากบอน หรือ มือบอน เช่น ซนมือบุกซุกมือบอน ซนปากบุกซุกปากบอน.