ว. มืด, ไม่เห็น, {ใช้แก่ตา}: สกปรก เช่น หัวเทียนบอด: ไม่มีแวว เป็นวงทึบไม่โปร่ง {ใช้แก่หัวตัวหนังสือ} เช่น เขียนหนังสือหัวบอด: เรียกนมที่หัวบุ๋มเข้าไป ว่า นมตาบอด หรือ นมบอด. บอดสี น. เรียกตาที่มองเห็นสีผิดไปจากสีที่เป็นจริง เนื่องจากประสาทตาที่รับรู้สี พิการหรือเจริญไม่เต็มที่ ว่า ตาบอดสี.