ความหมาย

• 
  

  ก. เสื่อมเสีย, เสียหาย, เช่น ท่านท้าวเทเวศทั้งหลายทำกลบังวาย มิได้พินิตริะตรอง {สามดวง}, เสื่อมคลาย เช่น แม้รักด้วยฤทธิ์ประสิทธิมน ตรวิกลกฤติยา พลันหน่ายบังวายสวาทอาดุรร้าง บ่ รางนาน {กฤษณา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บังสุกุล - น. เรียกผ้าที่พระภิกษุชักจากศพ หรือที่ทอดไว้หน้าศพ หรือที่ทอดบนด้ายสายสิญจน์หรือผ้าโยงที่ต่อจากศพด้วยการปลงกรรมฐาน ว่า ผ้าบังสุกุล, เรียกกิริยาที่พระภิกษุชักผ้าเช่นนั้น ว่า ชักบังสุกุล. {ป. ปํสุกูล ว่าฝั่งแห่งฝุ่น, กองฝุ่น, คลุกฝุ่น: ส. ป่าสุกูล}.

• บังสูรย์ - น. เครื่องสูงอย่างหนึ่งสำหรับใช้ในริ้วขบวนพิธีแห่ คู่กับ บังแทรก.

• บังหวนควัน - ก. ทำให้ควันหวนตลบขึ้น.

• บังอร - น. ผู้หญิง: เด็ก ๆ ที่กำลังน่ารัก เช่น จึงตรัสประภาษไปว่าพราหมณ์เอ่ย อย่าเพ่อน้อยใจแก่เราก่อน เราจะพาสองกุมารบังอรมาให้จงได้ {ม. ร่ายยาว กุมาร}.

• บังอรู - [บังอูน] ก. ตก, ตกลง: ยอบลง. {ข. บงฺอุร ว่า ฝนตก}.