ความหมาย

• 
  

  [บันเดาะ] น. กะเทย. {ป., ส. ปณฺฑก อภิธาน ว่า กะเทย, ชิลเดอร์ และมอร์เนียร์ วิลเลียม ว่า ขันที}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บัณเฑาะว์ - [บันเดาะ] น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลองใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. {ป. ปณว: ส. ปฺรณว}.

• บัณฑร, บัณฑร- - [บันทอน, บันทะระ-] ว. ขาวเหลือง. {ป. ปณฺฑร: ส. ปาณฺฑร}. บัณฑรนาค น. ช้างเผือก. บัณฑรหัตถี น. ปัณฑรหัตถี.

• บัณฑิต - [บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิตมหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. {ป., ส. ปณฺฑิต}.

• บัณฑิตย์ - [บันดิด] น. ความรอบรู้, การเรียน, ความเป็นบัณฑิต. {ส. ปาณฺฑิตฺย: ป. ปณฺฑิจฺจ}.

• บัณฑุ - [บันดุ] ว. เหลืองอ่อน, ขาวเหลือง, ซีด. น. ช้างเผือก. {ป. ปณฺฑุ: ส. ปาณฺฑุ}. บัณฑุกัมพล น. ผ้าขนสัตว์สีเหลือง. {ป. ปณฺฑุกมฺพล}. บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ น. แท่นหินมีสีดุจผ้ากัมพลเหลือง เป็นที่สถิตของพระอินทร์. บัณฑุนาค น. ช้างเผือก. {ส. ปาณฑฺนุาค}. บัณฑุโรค {แบบ} น. โรคผอมเหลือง. {ป. ปณฺฑุโรค}.