ความหมาย

• 
  

  [บันทอน, บันทะระ-] ว. ขาวเหลือง. {ป. ปณฺฑร: ส. ปาณฺฑร}. บัณฑรนาค น. ช้างเผือก. บัณฑรหัตถี น. ปัณฑรหัตถี.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บัณฑิต - [บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิตมหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. {ป., ส. ปณฺฑิต}.

• บัณฑิตย์ - [บันดิด] น. ความรอบรู้, การเรียน, ความเป็นบัณฑิต. {ส. ปาณฺฑิตฺย: ป. ปณฺฑิจฺจ}.

• บัณฑุ - [บันดุ] ว. เหลืองอ่อน, ขาวเหลือง, ซีด. น. ช้างเผือก. {ป. ปณฺฑุ: ส. ปาณฺฑุ}. บัณฑุกัมพล น. ผ้าขนสัตว์สีเหลือง. {ป. ปณฺฑุกมฺพล}. บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ น. แท่นหินมีสีดุจผ้ากัมพลเหลือง เป็นที่สถิตของพระอินทร์. บัณฑุนาค น. ช้างเผือก. {ส. ปาณฑฺนุาค}. บัณฑุโรค {แบบ} น. โรคผอมเหลือง. {ป. ปณฺฑุโรค}.

• บัณฑูร - [บันทูน] {ราชา} น. คำสั่ง, คำสั่งกรมพระราชวังบวรสถานมงคล: {โบ} พระมหาอุปราช, คำสั่งพระมหาอุปราช.

• บัณณาส - [บันนาด] ว. ห้าสิบ เช่น ปฐมบัณณาส. {ป. ปณฺณาส}.