กลับ
คำว่า
บัพชิต
ความหมาย
[บับพะชิด] น. บรรพชิต, นักบวช, ผู้บวช. {ป.ปพฺพชิต}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บัพพาช
- [บับพาด] {แบบ} ก. ขับไล่ เช่น พระสญชัยยินราษฎร์ แกล้งบัพพาชกูไกล {ม. คำหลวง วนปเวสน์}. {ป. ปพฺพาช}.
บัพพาชน์
- [บับพาด] {แบบ} น. การขับไล่. {ป. ปพฺพาชน}.
บัพพาชนียกรรม
- [บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. {ป. ปพฺพาชนียกมฺม}.
บัล
- {แบบ} น. ชื่อมาตรานํ้าหนักมคธ ๑๐ บัล เป็น ๑ ตุลา, ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. {ป., ส. ปล}.
บัลเลต์
- น. ระบำปลายเท้า.