ก. ทำให้เต็มบริบูรณ์, เพิ่มพูน, {มักใช้ในเรื่องเกี่ยวกับศาสนา} เช่น บำเพ็ญบุญ บำเพ็ญบารมี: ประพฤติ, ปฏิบัติ, เช่น บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ บำเพ็ญพรต. {ข. บํเพญ}.