ความหมาย

• 
  

  ก. ทรหดอดทน, ไม่ท้อถอย. ว. ล่ำสัน เช่น รูปร่างบึกบึน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บึง - น. แหล่งนํ้าขนาดใหญ่ มีนํ้าขังตลอดปี. บึงบาง น. บึงที่ใช้เป็นทางนํ้า.

• บึ่ง ๑ - ดู คุ่น.

• บึ้ง ๑ - น. ชื่อแมงมุมขนาดใหญ่หลายชนิด หลายสกุล ในวงศ์ Theraphosidae ลำตัวยาวมากกว่า ๓ เซนติเมตรขึ้นไป สีดำหรือน้ำตาลแก่ ไม่ชักใยดักสัตว์ มีขนดกหนาสีเดียวกัน ขุดรูอยู่ตามพื้นดิน คอยจับสัตว์เล็ก ๆ กินชนิดที่พบบ่อยและนิยมนำมารับประทาน เช่น ชนิด Haplopelma albostriatum {Simon} พบมากที่ภาคกลางและภาคตะวันออก ชนิด H. minax {Thorell} พบมากที่ภาคเหนือ ภาคตะวันตก และภาคใต้, ก่ำบึ้ง หรือ อีบึ้ง ก็เรียก.

• บึ่ง ๒ - ก. วิ่งหรือขับไปโดยเร็ว เช่น บึ่งไป บึ่งรถ บึ่งเรือ.

• บึ้ง ๒ - ว. อาการที่หน้าตาไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส. บึ้งตึง ว.อาการที่หน้าบึ้งเพราะโกรธหรือไม่พอใจเป็นต้น. บึ้งบูด ว. อาการที่หน้าเง้าหน้างอแสดงอาการไม่พอใจ.