ความหมาย

• 
  

  ดู คุ่น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บึ้ง ๑ - น. ชื่อแมงมุมขนาดใหญ่หลายชนิด หลายสกุล ในวงศ์ Theraphosidae ลำตัวยาวมากกว่า ๓ เซนติเมตรขึ้นไป สีดำหรือน้ำตาลแก่ ไม่ชักใยดักสัตว์ มีขนดกหนาสีเดียวกัน ขุดรูอยู่ตามพื้นดิน คอยจับสัตว์เล็ก ๆ กินชนิดที่พบบ่อยและนิยมนำมารับประทาน เช่น ชนิด Haplopelma albostriatum {Simon} พบมากที่ภาคกลางและภาคตะวันออก ชนิด H. minax {Thorell} พบมากที่ภาคเหนือ ภาคตะวันตก และภาคใต้, ก่ำบึ้ง หรือ อีบึ้ง ก็เรียก.

• บึ่ง ๒ - ก. วิ่งหรือขับไปโดยเร็ว เช่น บึ่งไป บึ่งรถ บึ่งเรือ.

• บึ้ง ๒ - ว. อาการที่หน้าตาไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส. บึ้งตึง ว.อาการที่หน้าบึ้งเพราะโกรธหรือไม่พอใจเป็นต้น. บึ้งบูด ว. อาการที่หน้าเง้าหน้างอแสดงอาการไม่พอใจ.

• บื๋อ - ว. เสียงดังอย่างเสียงเร่งเครื่องยนต์, เรียกเรือติดท้ายที่เคลื่อนไปได้อย่างรวดเร็ว ว่า เรือบื๋อ.

• บุ - ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอกเช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.