ความหมาย

• 
  

  ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอกเช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บุโรทั่ง - {ปาก} ว. เก่าและทรุดโทรมมาก เช่น รถบุโรทั่ง.

• บุก ๑ - น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล Amorphophallus วงศ์ Araceae ในต้นฤดูฝนจะออกดอกก่อน เวลาบานส่งกลิ่นเหม็นมาก เมื่อดอกโรยแล้วมีใบงอกออกมาเพียงใบเดียว ก้านดอกและใบกลมยาว หน้าแล้งต้นตายเหลือหัวอยู่ใต้ดิน เช่น บุกคางคก [A. paeoniifolius {Dennst.} Nicolson] หัวกินได้, บุกรอ {A. saraburiensis Gagnep.} ใช้ทำยา.

• บุก ๒ - ก. ฝ่าเข้าไปในบริเวณที่มีขอบเขตกั้นไว้หรือมีสิ่งกีดขวางเป็นต้น เช่น บุกป่า บุกเข้าไปในค่ายทหาร, โดยปริยายหมายถึง ไปถึงด้วยความลำบาก เช่น อุตส่าห์บุกมาถึงบ้าน. บุกน้ำลุยไฟ {สำ} ก. พยายามฝ่าฟันอันตรายไป. บุกบั่น ก. ฝ่าไปโดยไม่ท้อถอย, ในคำประพันธ์ใช้ว่า บุกบัน ก็มี เช่น เข้าโรมรุกบุกบันฟันแทง {อิเหนา}. บุกเบิก ก. ถางป่าเข้าไปให้เป็นไร่นา, โดยปริยายหมายความว่า ริเริ่มทำเป็นคนแรกหรือพวกแรก. บุกป่าฝ่าดง {สำ} ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ. บุกรุก ก. ล่วงลํ้าเข้าไปในเขตที่หวงห้าม เช่น บุกรุกเข้าไปในเขตพระราชฐาน, ล่วงลํ้าเข้าไปในบริเวณที่หวงห้ามเพื่อยึดครองเป็นต้น เช่น บุกรุกป่าสงวน, ล่วงลํ้าเข้าไปในสถานที่ของผู้อื่นโดยบังอาจหรือพลการ เช่น บุกรุกเข้าไปในบ้านผู้อื่น. {กฎ} น. เป็นฐานความผิดอาญาที่ผู้กระทำเข้าไปในอสังหาริมทรัพย์ของผู้อื่นเพื่อถือการครอบครองอสังหาริมทรัพย์นั้นทั้งหมดหรือแต่บางส่วน หรือเข้าไปกระทำการใด ๆ อันเป็นการรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ของเขาโดยปรกติสุข: ยักย้ายหรือทำลายเครื่องหมายเขตแห่งอสังหาริมทรัพย์นั้นทั้งหมดหรือแต่บางส่วน เพื่อถือเอาอสังหาริมทรัพย์ของผู้อื่นเป็นของตนหรือของบุคคลที่สาม: เข้าไปหรือซ่อนตัวอยู่ในเคหสถาน อาคารเก็บรักษาทรัพย์หรือสำนักงานในความครอบครองของผู้อื่นโดยไม่มีเหตุอันควร หรือไม่ยอมออกไปจากสถานที่เช่นว่านั้นเมื่อผู้มีสิทธิที่จะห้ามมิให้เข้าไปได้ไล่ให้ออก.

• บุคคล, บุคคล- - [บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น.คน {เฉพาะตัว}: {กฎ} บุคคลธรรมดาและนิติบุคคล. {ป. ปุคฺคล: ส. ปุทฺคล}. บุคคลที่สาม {กฎ} น. ในทางแพ่งมีความหมายเหมือนกับบุคคลภายนอก. {ดู บุคคลภายนอก}: ในทางอาญา หมายถึง บุคคลอื่นซึ่งมิใช่ผู้กระทำหรือผู้ถูกกระทำความผิด แต่บุคคลอื่นนั้นเกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดโดยเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบความผิด. บุคคลธรรมดา น. คน, มนุษย์ปุถุชน. บุคคลนิติสมมติ [บุกคนนิติสมมด] {กฎ: เลิก} น. นิติบุคคล. บุคคลผู้ไร้ความสามารถ {กฎ} น. บุคคลใด ๆ ซึ่งไม่มีความสามารถตามกฎหมายหรือความสามารถถูกจำกัดโดยบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยความสามารถ. บุคคลภายนอก {กฎ} น. บุคคลที่มิได้เป็นคู่กรณีหรือคู่สัญญา แต่อาจมีสิทธิเกี่ยวข้อง, บุคคลที่สาม ก็เรียก. บุคคลล้มละลาย {กฏ} น. บุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคล ซึ่งมีหนี้สินล้นพ้นตัวและศาลพิพากษาหรือสั่งให้เป็นบุคคลล้มละลาย.บุคคลล้มละลายทุจริต {กฏ} น. บุคคลล้มละลายที่ถูกศาลพิพากษาว่ามีความผิดบางประการเกี่ยวกับการไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายล้มละลายกำหนดหรือไม่สุจริตเกี่ยวกับทรัพย์สินหรือหนี้สินตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายล้มละลาย หรือเป็นบุคคลล้มละลายอันเนื่องมาจากหรือเกี่ยวเนื่องกับการกระทำความผิดฐานยักยอกหรือฉ้อโกง หรือการกระทำความผิดอันมีลักษณะเป็นการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน. บุคคลวัต [บุกคนละ-] น. กลวิธีการประพันธ์ที่สมมุติสิ่งไม่มีชีวิต ความคิด นามธรรม หรือสัตว์ให้มีสติปัญญา อารมณ์ หรือกิริยาอาการเยี่ยงมนุษย์. บุคคลสิทธิ [บุกคะละสิด, บุกคนละสิด] {กฎ} น. สิทธิเหนือบุคคล เช่น สิทธิของเจ้าหนี้เหนือลูกหนีที้่จะเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้ด้วยอำนาจแห่งมูลหนี้.

• บุคลากร - [บุกคะลากอน] น. ตำแหน่งเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคล เช่น ในการบรรจุแต่งตั้งเลื่อนขั้น เลื่อนเงินเดือน เป็นต้น: ผู้ปฏิบัติงานตามหน้าที่ของแต่ละหน่วยงาน. {อ. personnel}.