[บุด, บุดตฺระ-] น. ลูก, ลูกชาย. {ส. ปุตฺร: ป. ปุตฺต}. บุตรธรรม [บุดตฺระทำ] น. หน้าที่ของลูก. บุตรบุญธรรม [บุดบุนทำ] {กฎ} น. บุคคลหนึ่งซึ่งบุคคลอื่นที่มิใช่บิดามารดาโดยชอบด้วยกฎหมายได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรบุญธรรม บุตรบุญธรรมมีสิทธิและหน้าที่เช่นเดียวกับบุตรโดยสายโลหิตของผู้รับบุตรบุญธรรม. บุตรา [บุดตฺรา] {กลอน} น. ลูก, ลูกชาย. บุตรี[บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. {ส. ปุตฺรี}.