ความหมาย

• 
  

  [บุดตฺรีตฺระสุม] น. ต้นนางแย้ม. {ช.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บุถุชน - น. ปุถุชน, คนที่ยังมีกิเลสหนา, คนทั่วไป, ผู้ที่มิได้เป็นพระอริยบุคคล. {ป. ปุถุชฺชน: ส. ปฺฤถคฺชน}.

• บุทคล - {โบ} [บุดคน] น. บุคคล, คน. {ส. ปุทฺคล: ป. ปุคฺคล}.

• บุนนะบุนนัง - ก. ซ่อม, เพิ่มเติม.

• บุนนาค - น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Mesua ferrea L. ในวงศ์ Guttiferae ใบยาวรี ปลายใบเรียวแหลม ดอกสีขาวคล้ายสารภีแต่ใหญ่กว่า กลิ่นหอม ใช้ทำยาได้แก่นสีแดงเข้ม ใช้ทำเครื่องเรือน.

• บุบ - ก. ทุบ ตำ หรือเคี้ยวเบา ๆ พอให้เป็นรอยหรือแตก: บู้ลง, บุ๋มลง, เช่น ขันบุบ. บุบบิบ ว. อาการที่ของบางอย่างเช่นไข่จะละเม็ดหรือของที่ทำด้วยอะลูมิเนียมบุบเข้าไปหลายแห่ง. บุบสลาย ว. ชำรุดแตกหัก.