[บุดสะบะ-] น. ดอกไม้. {ส. ปุษฺป: ป. ปุปฺผ}. บุษบราค [บุดสะราก] น. บุษราคัม, ทับทิม, บุษย์นํ้าทอง, พลอยสีเหลือง. {ส. ปุษฺปราค}. บุษบวรรษ [บุดสะวัด] น. ฝนดอกไม้ {เช่นที่ตกพรูเมื่อวีรบุรุษกระทำการใหญ่หลวง}. {ส. ปุษฺปวรฺษ}.