[ปะติกคะหิด, ปะติกคะหิตะ-] {แบบ} ก. รับเอา เช่น เราก็ปฏิคคหิตด้วยศรัทธา {ม. คำหลวง วนปเวสน์}. ว. อันรับเอาแล้ว. {ป. ปฏิคฺคหิต}.