กลับ
คำว่า
ปฏิสนธิ
ความหมาย
{แบบ} ก. เกิดในท้อง, ถือกำเนิด. {ป. ปฏิสนฺธิ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปฏิสวะ
- [ปะติดสะวะ] {แบบ} น. การฝืนคำรับ, การรับแล้วไม่ทำตามรับ. {ป. ปฏิสฺสว: ส. ปฺรติศรฺว}.
ปฏิสังขรณ์
- ก. ซ่อมแซมทำให้กลับคืนดีเหมือนเดิม {มักใช้เฉพาะวัดวาอาราม} เช่น ปฏิสังขรณ์วัด. {ป.}.
ปฏิสันถาร
- น. การทักทายปราศรัยแขกผู้มาหา {มักใช้แก่ผู้น้อย}: การต้อนรับแขก. {ป. ปฏิสนฺถาร}.
ปฏิสัมภิทา
- {แบบ} น. ความแตกฉาน, ปัญญาอันแตกฉาน, มี ๔ อย่าง คือ อรรถปฏิสัมภิทา ธรรมปฏิสัมภิทา นิรุตติปฏิสัมภิทา ปฏิภาณปฏิสัมภิทา. {ป.}.
ปฐพี
- [ปะถะ-, ปัดถะ-] น. แผ่นดิน. {ป. ปฐวี: ส. ปฤถวี}. ปฐพีวิทยา [ปะถะพีวิดทะยา, ปัดถะพีวิดทะยา] น. วิทยาศาสตร์แขนงหนึ่งที่ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องดิน. {อ. pedology}.