[ปะปันจะ-] {แบบ} น. ความเนิ่นช้า, ความนาน. ว. เนิ่นช้า. {ป.}. ปปัญจธรรม {แบบ} น. ธรรมที่ทำให้เนิ่นช้า คือ ตัณหา มานะ ทิฐิ. {ป.}.