ความหมาย

• 
  

  {โบ} ก. ฉ้อโกง เช่น กระบัดสิน, ตระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระบั้วกระเบี้ย - ว. กระปั้วกระเปี้ย, กะปลกกะเปลี้ย, เดินไม่คล่องแคล่ว {อย่างผู้รื้อไข้}.

• กระบา, กระบ่า, กระบ้ - ดู ตบยุง.

• กระบาก - น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่หลายชนิดในสกุล Anisoptera วงศ์ Dipterocarpaceae ขึ้นในป่าดิบทั่วไป ลำต้นตรง สูง ๓๐-๔๐ เมตร เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้างที่ไม่ต้องรับนํ้าหนัก โดยมากใช้เป็นไม้แบบหล่อคอนกรีต.

• กระบาย - น. ภาชนะสานรูปคล้ายกระบุง แต่มีขนาดเล็กกว่า ปากกลม ก้นสี่เหลี่ยม.

• กระบาล - [-บาน] น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, {คำไม่สุภาพ} เช่น ตีกระบาล เขกกระบาล, {โบ} เขียนเป็น กระบาน ก็มี เช่น เพิกหนังทังผมนั้นออกเสียแล้วเอากรวดทรายขัดกระบานศีศะชำระให้ขาวเหมือนพรรณศรีสังข์ {สามดวง}: แผ่นกระเบื้อง เช่น ปรุตรุเคลือบกระบาลหิน {จารึกวัดโพธิ์}: ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กระบาลบ้าน. {แผลงมาจาก กบาล}.