ความหมาย

• 
  

  [ปฺระ] {ถิ่น–ปักษ์ใต้, มลายู} น. ลูกกระ. {ดู กระ ๒}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ประ ๕ - [ปฺระ] ดู กระ ๓.

• ประเคน - ก. ถวายของพระโดยวิธียกส่งให้ตามพิธีการที่กำหนดไว้ เช่น ประเคนอาหาร: ส่งให้ถึงมือ {ใช้ในความแดกดัน} เช่น ต้องเอาไปประเคนให้จนถึงที่: {ปาก} ตี เช่น ประเคนกระบาล ๓ ที.

• ประเคราะห์ - {แบบ} น. ความเพียรที่แก่กล้า: การยกย่อง,การเชิดชู, ตรงข้ามกับ นิเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม. ก. ยกย่อง, ประคับประคอง. {ส. ปฺรคฺรห: ป. ปคฺคห}.

• ประเจก - ว. ปัจเจก, เฉพาะตัว, เฉพาะผู้เดียว. {ป.ปจฺเจก: ส. ปฺรเตฺยก}.

• ประเจิด - ก. บรรเจิด, เชิดขึ้นสูง, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม. ประเจิดประเจ้อ ว. อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น.