กลับ
คำว่า
ประแกก
ความหมาย
ก. แตกร้าวกัน, วิวาทกัน. {ข. ปฺรแกก ว่าเถียงกัน}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประแจ
- ดู กุญแจ ๑. ประแจจีน น. ชื่อลายแบบจีนชนิดหนึ่ง เป็นรูปสี่เหลี่ยมหักมุมไขว้กัน: กุญแจแบบจีนอย่างหนึ่ง.
ประแดง
- {โบ} น. คนเดินหมาย, คนนำข่าวสาร, ผู้สื่อข่าว, นักการ: พนักงานตามคน, ตำแหน่งข้าราชการในราชสำนัก, คู่กับ ปะขาว, บาแดง ก็ใช้.
ประแดะ
- น. เครื่องมือของช่างทองสำหรับเคาะสิ่วสลัก มีรูปคล้ายค้อนแต่แบน ทำด้วยเขาสัตว์: เรียกมีดพกปลายแหลมชนิดหนึ่งที่มีด้ามงอเฉียงลง ว่า มีดประแดะ, คอม้า ก็เรียก.
ประแปร้น
- [ปฺระแปฺร้น] ว. เสียงอย่างเสียงช้างร้อง, เสียงที่แผดออก.
ประแพร่งประแพรว
- [ปฺระแพฺร่งปฺระแพฺรว] ว. งามแพรวพราย.