กลับ
คำว่า
ประแอก ๒
ความหมาย
ดู กระแชง ๒.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประโคน ๑
- น. เรียกเสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้น ว่า เสาประโคน.
ประโคน ๒
- น. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, {กลอน} กระคน ก็ว่า.
ประโคนธรรพ, ประโคนธร
- [-โคนทับ, -โคนทัน] น. หัวหน้าคนธรรพ์ผู้เป็นเจ้าแห่งการดนตรี ถือว่าเป็นครูปี่พาทย์, เขียนเป็น ประคนธรรพ หรือ ประคนธรรพ์ ก็มี.
ประโคม
- ก. บรรเลงดนตรีเพื่อเป็นสัญญาณในพิธีบางอย่างเพื่อสักการบูชาหรือยกย่องเป็นต้น. ประโคมข่าว ก. ป่าวประกาศให้ครึกโครม.
ประโดง
- น. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.