ความหมาย

• 
  

  น. หญ้าที่ซับซ้อนกันอยู่ในที่ลุ่มหรือในหนอง เช่น ตัดกระบิในหนองเป็นสองหน {ไกรทอง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระบิ้ง - น. พื้นที่ในกระทงนาเล็ก ๆ, ตะบิ้ง ก็เรียก.

• กระบิด - ก. บิดเชือกหรือตอกให้เขม็งจนขอดเป็นปม.

• กระบิดกระบวน - ก. แสร้งทำชั้นเชิงเพื่อถ่วงเวลาหรือเรียกร้องความสนใจเป็นต้น เช่น ทำจริตกระบิดกระบวนสะบิ้งสะบัด {ม. ร่ายยาว ชูชก), กระเบ็ดกระบวน ก็ใช้ เช่น อย่ากระเบ็ดกระบวนนักเลย.

• กระบิล - น. ระเบียบ, หมู่. {แผลงมาจาก กบิล: ดู กบิล ๒}.

• กระบี่ ๑ - {กลอน} น. ลิง เช่น ขุนกระบี่มีกำลังโดดโลดโผน กระโจมโจนจับยักษ์หักแขนขา {รามเกียรติ์ ร. ๒}. {ป., ส. กปิ}. กระบี่ธุช ดู ธงชัยราชกระบี่ธุช, ธงชัยราชกระบี่ธุชใหญ่ ที่ ธง.