กลับ
คำว่า
ประพาฬ
ความหมาย
น. รัตนะ {แก้ว} ชนิดหนึ่ง สีแดงอ่อน เกิดจากหินปะการังใต้ทะเล. {ป. ปวาฬ: ส. ปฺรวาฑ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประพิณ
- ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. {ส. ปฺรวีณ: ป. ปวีณ}.
ประพิมพ์ประพาย
- น. รูปพรรณสัณฐาน โดยเฉพาะหมายถึงลักษณะหรือส่วนที่คล้ายคลึงกัน เช่น เด็กคนนี้มีประพิมพ์ประพายคล้ายพ่อ.
ประพุทธ์
- ก. ตื่นจากหลับ คือมีสติ: รู้ทั่ว. {ป. ปพุทฺธ: ส. ปฺรพุทฺธ}.
ประภพ
- น. การเกิดก่อน: แดน, ที่เกิด. {ส. ปฺรภว: ป. ปภว}.
ประภัสสร
- [ปฺระพัดสอน] น. เลื่อม ๆ พราย ๆ, มีแสงพราว ๆ เหมือนแสงพระอาทิตย์แรกขึ้น: ผ่องใส, บริสุทธิ์ เช่น จิตประภัสสร, เขียนเป็น ประภัสร์ ก็มี เช่น ธรรมรสเรืองรองผ่องประภัสร์ เป็นมิ่งฉัตรสุขสันต์นิรันดร {ชีวิตและงานของสุนทรภู่}. {ป. ปภสฺสร: ส. ปฺรภสฺวร}.