ก. พบ, พบปะ, พบเห็น. ประสบการณ์ [ปฺระสบกาน] น. ความจัดเจนที่เกิดจากการกระทำหรือได้พบเห็นมา.ระสบการณ์นิยม [ปฺระสบกาน-] น. ลัทธิทางปรัชญาที่ถือว่าประสบการณ์เป็นบ่อเกิดของความรู้ทุกอย่าง: การปฏิบัติที่เน้นประสบการณ์: การแสวงหาความรู้โดยอาศัยการสังเกต การทดลอง และวิธีอุปนัย, ประจักษนิยม ก็ว่า. {อ. empiricism}.