กลับ
คำว่า
ประสพ
ความหมาย
[ปฺระสบ] น. การเกิดผล. {ส. ปฺรสว: ป. ปสว}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประสม
- ก. รวมกันเข้า {เป็นคำใช้ได้ทั่ว ๆ ไป}. ประสมประสาน ก. ผสมผสาน, เก็บรวมไว้ทีละเล็กละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย. ประสมประเส ก. พลอยเข้าด้วย, เก็บเล็กผสมน้อย. ประสมพันธุ์ ก. ผสมพันธุ์. ประสมโรง ก. เอาคนที่เป็นลิเกหรือละครเป็นต้นต่างโรงมาเล่นรวมกัน: พลอยเข้าด้วย.
ประสะ
- ก. ฟอกหรือชำระสิ่งต่าง ๆ เช่นเครื่องยาเพื่อให้สะอาดหรือให้รสอ่อนลง: ใช้เรียกยาที่เข้าเครื่องยาสิ่งหนึ่งเท่ากับเครื่องยาอื่น ๆ เช่น ประสะขิง ก็คือเข้าขิงเท่ากับยาอื่นเป็นต้น.
ประสัก
- น. ไม้หมุดสำหรับตรึงกงเรือเป็นต้นต่างตะปู, ลูกประสัก ก็เรียก.
ประสันนาการ
- น. อาการเลื่อมใส. {ป. ปสนฺนาการ}.
ประสัยห-, ประสัยห์
- [ปฺระไสหะ-] {แบบ} ก. ข่มขี่, ข่มเหง. {ส. ปฺรสหฺย: ป. ปสยฺห}. ประสัยหาการ [ปฺระไสหากาน] น. การข่มเหง. ประสัยหาวหาร [ปฺระไสหาวะหาน] น. การโจรกรรมด้วยใช้อำนาจกดขี่หรือกรรโชกให้กลัว.