กลับ
คำว่า
ปราศ, ปราศจาก
ความหมาย
[ปฺราด, ปฺราดสะ-] ก. พ้นไป, ไม่มี.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปราศรัย
- [ปฺราไส] น. การพูดด้วยไมตรีจิต, การแสดงอัชฌาสัยในระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน: คำปรารภ. ก. พูดด้วยไมตรีจิต, พูดแสดงอัชฌาสัยระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน: ปรารภ. {ส.ปฺรศฺรย}.
ปราษณี
- [ปฺราดสะนี] น. ส้นเท้า, ราชาศัพท์ว่า พระปราษณี. {ส. ปารฺษฺณี: ป. ปณฺหิ}.
ปราษาณ
- [ปฺรา-] น. หิน. {ส. ปาษาณ: ป. ปาสาณ}.
ปราสัย
- [ปฺรา-] ก. ปราศรัย.
ปราสาท
- [ปฺรา-] น. เรือนยอดซ้อนกันเป็นชั้น ๆ สำหรับเป็นที่ประทับเฉพาะพระมหากษัตริย์หรือเป็นที่ประดิษฐานสิ่งศักดิ์สิทธิ์. {ส.: ป. ปาสาท}.