[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. {ป. ปริยตฺติ}. ปริยัติธรรม [ปะริยัดติทำ] น. ธรรมที่จะต้องเล่าเรียนได้แก่พระไตรปิฎก.