ความหมาย

• 
  

  [ปะ-] น. ผู้รู้จักประชุมชนและกิริยาที่จะต้องประพฤติต่อประชุมชนนั้น ๆ ว่า หมู่นี้เมื่อเข้าไปหาจะต้องทำกิริยาอย่างนี้ จะต้องพูดอย่างนี้ เป็นต้น. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปริสุทธิ - [ปะริสุดทิ] ก. บริสุทธิ์. {ป.}.

• ปริหาน - [ปะ-] น. ความเสื่อมรอบ, ความเสื่อมทั่วไป. {ป.}.

• ปริหาร - [ปะ-] น. บริหาร. {ป., ส.}.

• ปริหาส - [ปะ-] ก. บริหาส. {ป., ส.}.

• ปรี่ - [ปฺรี่] ก. เดินหรือวิ่งตรงเข้าไปอย่างรวดเร็ว เช่น ปรี่เข้าไปต่อย. ว. เกือบล้น ในลักษณะเช่นนํ้าเต็มจนเกือบล้นมิล้นแหล่ เช่น น้ำเต็มปรี่ น้ำล้นปรี่.