[ปฺรือ] ว. ลักษณะอาการของนัยน์ตาที่หรี่เพราะง่วงแต่ฝืนไว้หรือเมา, ลักษณะของนัยน์ตาหรี่เหมือนง่วงหรือเมา. ปรือตา ก. พยายามลืมตาแต่ลืมขึ้นไม่ได้มาก.