ความหมาย

• 
  

  [ปฺลอบ] ก. พูดเอาอกเอาใจให้คลายอารมณ์ขุ่นหมอง. ปลอบขวัญ [-ขฺวัน] ก. ปลอบโยนหรือบำรุงขวัญให้มีกำลังใจ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปลอม - [ปฺลอม] ก. ทำให้เหมือนคนอื่นหรือสิ่งอื่น เพื่อให้หลงผิดว่าเป็นคนนั้นหรือสิ่งนั้น เช่น ปลอมตัว. ว. ไม่แท้หรือไม่จริงตามสภาพของสิ่งนั้น เช่น ฟันปลอม ผมปลอม. ปลอมปน ก. เอาของเลวไปผสมกับของดีเพื่อให้เข้าใจว่าเป็นของดี. ปลอมแปลง [-แปฺลง] ก. ทำเลียนแบบให้ดูเหมือนของจริง.

• ปล่อย - [ปฺล่อย] ก. ทำให้ออกจากสิ่งที่ติดอยู่ ผูกอยู่ หรือข้องอยู่ เป็นต้น เช่น ปล่อยนักโทษ ปล่อยนก: ยอมให้ เช่น ปล่อยให้เข้ามา: ละเลย เช่น ปล่อยให้บ้านรกรุงรัง ปล่อยให้นํ้าล้น: {ปาก} โดยปริยายหมายถึง ขาย เช่น ที่ที่ซื้อไว้ปล่อยไปแล้วราคา ๕ ล้านบาท. ปล่อยเกาะ ก. เนรเทศให้ไปอยู่เกาะ: โดยปริยายหมายความว่า ไม่เอาเป็นธุระ. ปล่อยแก่ ก. ถือว่าแก่แล้วไม่เอาธุระในการแต่งตัว: ทำเป็นหนุ่ม. ปล่อยไก่ {ปาก} ก. แสดงความโง่ออกมา. ปล่อยของ ก. ทำพิธีทางไสยศาสตร์ให้ของไปทำร้ายผู้อื่น เช่น เสกหนังควายเข้าท้องศัตรู. ปล่อยใจ ก. เคลิบเคลิ้ม, คิดฝันไป, เช่น ปล่อยใจไปตามอารมณ์. ปล่อยชั่วคราว {กฎ} ก. ปล่อยผู้ต้องหาหรือจำเลยจากการควบคุมหรือขังชั่วระยะเวลาหนึ่งในระหว่างการสอบสวนหรือระหว่างการพิจารณาของศาล โดยไม่มีประกัน มีประกัน หรือมีประกันและหลักประกัน.ปล่อยตัว ก. ไม่เอาธุระในการแต่งตัว: ไม่สงวนตัว: ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ก็ว่า: ให้ตัวละครออกแสดงตามวาระ. ปล่อยตัวปล่อยใจ ว. ใจแตก. ปล่อยนกปล่อยกา {สำ} ก. ปล่อยให้เป็นอิสระ, ไม่เอาผิด,ปล่อยให้พ้นจากความผูกพัน, ปล่อยลูกนกลูกกา ก็ว่า. ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ก. ไม่เอาธุระในการแต่งตัว: ไม่สงวนตัว: ปล่อยตัว ก็ว่า. ปล่อยปละละเลย ก. ไม่เอาใจใส่, ทอดทิ้ง. ปล่อยปลาลงน้ำ {สำ} ก.ปล่อยศัตรูไปแล้วเขาจะไม่นึกถึงบุญคุณ, มักใช้เข้าคู่กับ ปล่อยเสือเข้าป่า เป็น ปล่อยเสือเข้าป่า ปล่อยปลาลงนํ้า. ปล่อยปลิง ก. เอาปลิงมาวางไว้ตรงที่ที่ต้องการให้ดูดเลือดเสียออก. ปล่อยมือ ก. วางมือ, ไม่เอาเป็นธุระ. ปล่อยลูกนกลูกกา {สำ } ก. ปล่อยให้เป็นอิสระ, ไม่เอาผิด, ปล่อยให้พ้นจากความผูกพัน, ปล่อยนกปล่อยกา ก็ว่า. ปล่อยเสือเข้าป่า {สำ} ก. ปล่อยศัตรูไปอาจกลับมาทำร้ายภายหลังอีก, มักใช้เข้าคู่กับ ปล่อยปลาลงนํ้า เป็น ปล่อยเสือเข้าป่า ปล่อยปลาลงนํ้า.

• ปละ ๑ - [ปะละ] น. ชื่อมาตรานํ้าหนักมคธ ๑๐๐ ปละเป็น ๑ ตุลา, ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. {ป., ส.}.

• ปละ ๒ - [ปฺละ] ก. ปล่อย, ละทิ้ง , ละเลย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปล่อย เป็น ปล่อยปละ. ว. เรียกควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพังว่า ควายปละ.

• ปลัก - [ปฺลัก] น. แอ่งที่เป็นโคลนเลน เช่น ปลักควาย.