[ปฺลิ้น] ก. กลับข้างในบางส่วนให้โผล่ออกมา เช่น ปลิ้นตา, โผล่ยื่นหรือทำให้โผล่ยื่นออกมาจากสิ่งที่มีอะไรห่อหุ้มอยู่ เช่น พุงปลิ้น ตาปลิ้น: {ปาก} ลักลอบหรือหลอกลวงเอาไปซึ่งหน้า เช่น ปลิ้นเอาเงินไป.ปลิ้นปลอก, ปลิ้นปล้อน [-ปฺลอก, -ปฺล้อน] ก. ใช้อุบายล่อลวงเพื่อให้สำเร็จประโยชน์ตน.