กลับ
คำว่า
กระพัน
ความหมาย
ว. ทนทานต่อศัสตราวุธ. {เทียบ ม. กะบัล}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระพา
- น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง สำหรับใส่สิ่งของบรรทุกไว้ที่หลังคน ใช้อย่างเป้ มีสายรัดไขว้ที่หน้าอก หรือคาดที่หน้าผาก, อีสานว่า กะพา.
กระพาก
- น. ปลาตะพาก. {ประพาสไทรโยค}. {ดู ตะพาก}.
กระพี้
- น. ส่วนของเนื้อไม้ที่หุ้มแก่น, เนื้อไม้ที่อยู่ระหว่างเปลือกกับแก่น มีลักษณะอ่อนและยุ่ยง่าย. ว. โดยปริยายหมายความว่า ไม่เป็นแก่นสาร.
กระพี้เขาควาย
- น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Dalbergia cultrata Graham ex Benth. ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณและป่าทุ่งทั่วไป เว้นแต่ปักษ์ใต้ แก่นสีดำแข็งและหนักมาก ใช้ทำเครื่องเรือน เพลาเกวียน และด้ามเครื่องมือต่าง ๆ.
กระพี้นางนวล
- น. ชื่อไม้ต้นชนิด Dalbergia cana Graham ex Kurz ในวงศ์ Leguminosae ใบเป็นใบประกอบ ใบย่อยรูปไข่ ปลายเรียวแหลม ดอกรูปดอกถั่ว กลีบเลี้ยงสีม่วงดำ กลีบดอกสีขาวอมเหลือง ฝักแบนมีขน มี ๒ เมล็ด, จักจั่น ก็เรียก.