[ปัดเจก, ปัดเจกะ-, ปัดเจกกะ-, ปัดเจก-] {แบบ} ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น ปัจเจกชน. {ป.: ส. ปฺรเตฺยก}. ปัจเจกบุคคล [ปัดเจกกะ-] น. บุคคลแต่ละคน. ปัจเจกพุทธะ [ปัดเจกกะ-] น. ชื่อพระพุทธเจ้าพวกหนึ่งที่ตรัสรู้เฉพาะตัว มิได้สั่งสอนผู้อื่น. {ป.}. ปัจเจกโพธิ [ปัดเจกกะโพด] น. ความตรัสรู้เฉพาะตัว คือ ความตรัสรู้ของพระปัจเจกพุทธเจ้า. {ป.}. ปัจเจกสมาทาน [ปัดเจกะสะมาทาน, ปัดเจกสะมาทาน] น. การสมาทานศีลทีละสิกขาบท เรียกว่า ปัจเจกสมาทาน, ถ้าสมาทานรวบท้าย เช่นว่า พุทฺธปญฺญตฺตํอุโปสถํ สมาทิยามิ หรือ อฏฺฐ สีลานิ สมาทิยามิ เรียก ว่า เอกัชฌสมาทาน. {ป.}.