น. ลักษณะของสิ่งที่เป็นพุ่มยอดแหลมอย่างดอกบัวตูม, {กลอน} พุ่ม เช่น ดอกพวงเผล็ดช่อกระพุ่มห่อเกสร สลอนบุษบาบาน {ลอ), สองถันกระพุ่มกาญ- จนแมนมาเลขา {อนิรุทธ์}.กระพุ่มมือ ก. พนมมือ เช่น นั่งกระพุ่มมือ. น. มือที่พนม เช่น ยกกระพุ่มมือขึ้นเหนือศีรษะ.