ความหมาย

• 
  

  [ปันหฺยัด] {แบบ} ก. บัญญัติ. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปัญญา - น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. {ป.}. ปัญญาแค่หางอึ่ง {สำ} ว. มีความรู้น้อย, โง่. ปัญญาชน น. คนที่มีความรู้หรือความฉลาดอันเกิดแต่การเรียนมามาก. ปัญญาวิมุติ [-วิมุด] {แบบ} น.ความหลุดพ้นด้วยปัญญา เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ เจโตวิมุติ. {ป. ปญฺญาวิมุตฺติ}. ปัญญาอ่อน น. ภาวะที่มีระดับสติปัญญาด้อยหรือตํ่ากว่าปรกติ มักมีสาเหตุเกิดขึ้นในระหว่างพัฒนาการ ทำให้เด็กมีความสามารถจำกัดในด้านการเรียนรู้และมีพฤติกรรมปรับตัวไม่อยู่ในระดับที่ควรเป็น. ว. มีระดับสติปัญญาด้อยหรือต่ำกว่าปรกติ.

• ปัญญาส- - [ปันยาสะ-, ปันยาดสะ-] {แบบ} ว. ห้าสิบ. {ป.}.

• ปัญหา - น. ข้อสงสัย, ข้อขัดข้อง, เช่น ทำได้โดยไม่มีปัญหา, คำถาม, ข้อที่ควรถาม, เช่น ตอบปัญหา, ข้อที่ต้องพิจารณาแก้ไข เช่น ปัญหาเฉพาะหน้า ปัญหาทางการเมือง. {ป.: ส. ปฺรศฺน}. ปัญหาโลกแตก {ปาก} น. ปัญหาที่หาข้อยุติไม่ได้.

• ปัฏ - ปัฏ [ปัด] {แบบ} น. ผืนผ้า, แผ่นผ้า. {ป. ปฏ}.

• ปัฏนะ - [ปัดตะนะ] {แบบ} น. ท่าเรือ. {ป., ส. ปฏฺฏน}.