ความหมาย

• 
  

  [-ไนยะ-] {แบบ} ว. ที่ควรได้รับของต้อนรับแขก. {ป. ปาหุเณยฺย}. ปาหุไณยบุคคล น. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปาหุณ, ปาหุณ- - [ปาหุนะ-] {แบบ} น. ผู้มาหา, แขก. {ป., ส.}.

• ปำ - ก. พุ่งลง, ปักลง, มักใช้ประกอบกับ หัว เช่น หัวปำ.

• ป้ำ - ว. กล้าได้กล้าเสีย ในคำว่า ใจปํ้า.

• ป้ำเป๋อ, ป้ำ ๆ เป๋อ - ว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.

• ป้ำป้อ - ว. มีรูปร่างเทอะทะ.