ความหมาย

• 
  

  [-ชะกะ] น. ผู้บูชา. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปูชนีย-, ปูชนียะ - [ปูชะนียะ-] ว. น่านับถือ, น่าบูชา, เช่น ปูชนียวัตถุ ปูชนียบุคคล. {ป.}. ปูชนียสถาน [ปูชะนียะสะถาน] น. สถานที่เนื่องด้วยศาสนา ซึ่งเป็นที่ควรแก่การเคารพบูชา เช่น วัดพระศรีรัตนศาสดาราม พระปฐมเจดีย์.

• ปูชา - น. บูชา. {ป., ส.}.

• ปูชิต - ก. บูชิต. {ป., ส.}.

• ปูด ๑ - ดู กะปูด.

• ปูด ๒ - ว. นูนเบ่งขึ้นมาในลักษณะอย่างดินปูด หน้าปูด: เสียงดังเช่นนั้น.