ความหมาย

• 
  

  [ผฺล็อย] ว. อาการที่ร่วงหรือหล่นไปโดยเร็ว เช่น ฝนตกผล็อย ๆ, อาการที่หลับไปโดยเร็วเช่น หลับผล็อย,ผ็อย หรือ ผ็อย ๆ ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ผละ - [ผฺละ] ก. แยกออก, ละไว้, เช่น ลูกพอโตก็ผละออกจากพ่อแม่, ทิ้งไป เช่น ผละไปหาคนรักใหม่. ผละงานก. ละทิ้งการงานไปโดยกะทันหัน, นัดหยุดงาน.

• ผลัก - [ผฺลัก] ก. ใช้มือดันให้พ้นตัวหรือให้เคลื่อนที่ไปทันที เช่น ผลักประตู. ผลักดัน ก. พยายามทำให้เป็นอย่างที่ต้องการ. ผลักภาระ ก. ทำให้พ้นตัวไป. ผลักไส ก. ดันให้ห่างตัวไป, โดยปริยายหมายความว่าขับไล่ไป.

• ผลัด - [ผฺลัด] ก. เปลี่ยนแทนที่ เช่น ผลัดเสื้อผ้า ผลัดเวร ผลัดใบ ผลัดขน. น. ลักษณนามเรียกการผลัดเปลี่ยนเวรยาม เช่น เปลี่ยนเวรวันละ ๓ ผลัด. ผลัดเปลี่ยน ก. ผลัดกันประจำหน้าที่ เช่น ผลัดเปลี่ยนเวรยาม. ผลัดแผ่นดิน ก. เปลี่ยนพระเจ้าแผ่นดิน คือ พระเจ้าแผ่นดินพระองค์ใหม่ขึ้นครองราชสมบัติ, เปลี่ยนแผ่นดินก็ว่า.

• ผลับ - [ผฺลับ] ว. เร็ว: เสียงอย่างเสียงสุนัขกินนํ้าข้าว.

• ผลัวะ - [ผฺลัวะ] ว. อาการที่ผลุนผลันเข้าไปหรือออกมาอย่างรวดเร็ว เช่น เปิดประตูผลัวะเข้าไป: เสียงดังอย่างเอาดินปาพุ่มไม้หรืออย่างเสียงนกเขาที่บินออกจากพุ่มไม้.