[ผฺลุบ] ก. ที่ดำลง มุดลง หรือลับหายเข้าไปโดยรวดเร็วทันที เช่น นกผลุบเข้ารัง หนูผลุบเข้าไปในรู.ผลุบผลับ [-ผฺลับ] ว. ลุกลน, ไม่เรียบร้อย, เช่น เขาเป็นคนผลุบผลับ ชอบทำของแตกบ่อย ๆ. ผลุบโผล่ ๆ,ผลุบ ๆ โผล่ ๆ [-โผฺล่] ว. อาการที่ผลุบลงแล้วโผล่ขึ้น เช่น กวนน้ำให้ขุ่น เดี๋ยวปลาก็ผลุบ ๆ โผล่ ๆ มาให้จับ, อาการที่ผลุบเข้าไปแล้วโผล่ออกมา เช่น มาผลุบโผล่ ๆ อยู่แถวนี้ จะหาใครหรือ, จม ๆ ลอย ๆ เช่น ขอนลอยน้ำผลุบ ๆ โผล่ ๆ, โดยปริยายหมายความว่า ไปหรือมาไม่สมํ่าเสมอ เช่น เขาอาสามาช่วยงานบ้าน แต่ทำผลุบ ๆโผล่ ๆ มาบ้างไม่มาบ้าง, กะผลุบกะโผล่ ก็ว่า.