ก. หัน เช่น ผันหน้า, หมุน เช่น จักรผัน: แบ่งบางส่วนให้เปลี่ยนไปจากแนวหรือลักษณะเดิม เช่น ผันน้ำเข้านา ผันเงินงบประมาณออกสู่ชนบท: เปลี่ยนบางส่วนไปตามลักษณะทางไวยากรณ์ เช่น ผันวิภัตติในภาษาบาลีสันสกฤต ผันกริยาในภาษาอังกฤษ. ผันแปร [-แปฺร] ก. เปลี่ยนแปลงไป, กลับกลายไป, แปรผัน ก็ว่า.ผันผยอง ก. เผ่นลำพองหมุนรอบตัว. ผันผวน ก.กลับไปกลับมา, ปั่นป่วน. ผันผ่อน ก. ลดหย่อนตาม,ลดหย่อนให้. ผันผาด ก. วิ่งหกหันไปมา. ผันผาย ก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า. ผันวรรณยุกต์ ก. เปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ของพยางค์, โบราณใช้ว่าผันอักษร. ผันหม้อ ก. ดงข้าว คือ ทำข้าวให้ระอุ. ผันอักษร {โบ} ก. เปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ของพยางค์,ผันวรรณยุกต์ ก็ว่า.